Markos Skyrianos 
admin 
Editorial #3 – Όλα λάθος
Σάββατο 16 Μαρτίου 2024. And, we are offically back. For real. Promise. Το νομοσχέδιο για το γάμο των ομοφύλων, πέρασε εν πολλοίς. Φυσικά, όλα τα γνωστά και αναμενόμενα κωμικοτραγικά που περιμέναμε να γίνουν, έγιναν. Δηλώσεις…
Editorial #2 – Succession on various levels
Το άθροισμα των ημερών από τις 4 Μαρτίου μέχρι και τις 25 Ιουνίου είναι 111. Λιγότερο από τους 7 μήνες που πέρασαν μεταξύ των 2 προηγούμενων κειμένων μου, αλλά και πάλι πολύ. Θα το θεωρήσω…
Ακούγοντας δίσκους Δεκέμβριο με Φεβρουάριο (2022-23)
Η δημοσίευση του συγκεκριμένου “Ακούγοντας” άργησε όσο ποτέ άλλοτε. Σχεδόν 4 μήνες έχουν περάσει από την τελευταία φορά που έγραψα κείμενο και πραγματικά παραλίγο να ξεχάσω κι εγώ ο ίδιος από πότε είχα να το…
Editorial #1 – Επάνοδος στο γράψιμο εν μέσω των πάντων
Πριν 1-2 εβδομάδες κοίταγα ποιο ήταν το τελευταίο κείμενό μου που ανέβηκε εδώ. Και ξαφνιάστηκα όταν ανακάλυψα ότι ανέβηκε στις 15/8/22 και αφορούσε δίσκους που άκουσα Ιούνιο και Ιούλιο. Στο μεταξύ, όλους αυτούς τους μήνες…
Ακούγοντας δίσκους Σεπτέμβριο με Νοέμβριο (2022)
Τέλη Νοεμβρίου και μπαίνουμε σιγά σιγά στον χειμώνα. Το καλό σε σχέση με πέρυσι τέτοια εποχή, είναι ότι η πανδημία δεν αποτελεί το πρώτο και κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας. Σίγουρα δεν έχει τελειώσει, αλλά αν…
Ακούγοντας δίσκους τον Ιούνιο, Ιούλιο & Αύγουστο (2022)
Επιτέλους, διακοπές. Αν και τις έκλεισα σχεδόν την τελευταία στιγμή και πρώτη φορά τέλη του Αυγούστου, δεν παραπονιέμαι καθόλου. Έχω περάσει αρκετά καλοκαίρια στην Αθήνα κυρίως λόγω δουλειάς, οπότε από το τίποτα, μια χαρά. Άλλωστε,…
Ακούγοντας δίσκους τον Ιούνιο και τον Ιούλιο (2022)
Έχουν μείνει ακόμα 2 εβδομάδες καλοκαιριού, μιας και αυτή η παράγραφος γράφεται 15 Αυγούστου. Και ήδη έχω γυρίσει από τις διακοπές, τις οποίες χρειαζόμουν όσο ποτέ ξανά τα τελευταία 5 χρόνια. Και ειδικά μετά το…
Ακούγοντας δίσκους το Μάιο (2022)
Η πανδημία μπήκε σε παύση. Δεν πέρασε, δεν τελείωσε, αλλά τη βάλαμε σε παύση. Κι έτσι, θα καταφέρουμε να πάμε και διακοπές φέτος, όλως παραδόξως. Ίσως και το μόνο θετικό από την “επικαιρότητα”. Και για…
Ακούγοντας δίσκους τον Απρίλιο (2022)
Έχουν περάσει δύο μήνες από το τελευταίο μου “Ακούγοντας”. Δύο μήνες με αρκετές επαγγελματικές υποχρεώσεις και αρκετά ταξίδια, όχι αναψυχής δυστυχώς. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι αυτό το διάστημα το πέρασα έχοντας για παρέα…
Ακούγοντας δίσκους το πρώτο 3μηνο του 2022
Ή αλλιώς, ευτυχώς που υπάρχει και αρκετή καλή μουσική εκεί έξω και κάπου ξεχνιόμαστε από όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, κοντά μας και μακριά μας. Σαν ένα μικρό διάλειμμα (με ποικίλες διάρκειες είναι η αλήθεια), βοηθάει στο να αντιμετωπίσουμε αυτά τα γεγονότα με λίγο παραπάνω ψυχραιμία. Γιατί φαίνεται να λείπει τον τελευταίο καιρό (πάλι). Ereb...
Ακούγοντας δίσκους τους τελευταίους μήνες – Part 3
Αυτό είναι το 3ο και τελευταίο μέρος των δίσκων που ακούσαμε τους τελευταίους μήνες. Και εννοούμε τους τελευταίους μήνες του 2021. Που, σε γενικές γραμμές, ήταν μία περίεργη και δύσκολη χρονιά σε πολλά επίπεδα. Το προσωπικό μου attention span δέχτηκε πολλές και ποικίλες επιθέσεις, από πολλά θέματα από διάφορες κατηγορίες. Το site εδώ την πλήρωσε...
Ακούγοντας δίσκους τους τελευταίους μήνες – Part 2
Αυτό που είχα γράψει στην εισαγωγή της προηγούμενης δημοσίευσης περί “συνέπειας”…το θυμάστε? Δεν άλλαξε τίποτα μέχρις στιγμής. Ίσως παρακάτω. Μέχρι τότε, part 2 των δίσκων των τελευταίων μηνών, πάλι από το Λεωνίδα Παπαδόδημα. Hour Of 13 – Black Magick Rites Doom metal βγαλμένο κατευθείαν από τα ’80s. Με ωραία σκοτεινή ατμόσφαιρα, αργούς ρυθμούς και βαριά,...
Ακούγοντας δίσκους τους τελευταίους μήνες – Part 1
Η συνέπεια ήταν μία από τις ποιότητες που δεν χαρακτήρισε αυτό το site το 2021. Όπως ίσως ήδη να έχετε σκεφτεί, ο βασικός λόγος ήταν (είναι και θα είναι σε πιθανή απομάκρυνση της συνέπειας και πάλι στο μέλλον) οι επαγγελματικές υποχρεώσεις. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι δε σταματάμε να ακούμε δίσκους. Τελευταία φορά που...
Ακούγοντας δίσκους εδώ και 7 μήνες
Έχουν περάσει 7 ολόκληροι μήνες από το τελευταίο “Ακούγοντας”. Μέσα σε αυτούς τους 7 μήνες ο διαθέσιμος χρόνος (και η όρεξη για αρθρογραφία) ήταν τόσο λίγος, που κόντεψα να “ξεχάσω”. Αλλά, it’s time to revive this thing. Γιατί, όπως μου συμβαίνει πάντα μετά από μεγάλα κενά διαστήματα, θέλω να γράψω πολλά και για διάφορα. Για...
Mother north – how can they sleep while their beds are burning?
Υπάρχει μια μερίδα μουσικών που στην καριέρα τους μετά από κόπο το μόνο που καταφέρνουν είναι το όνομά τους να σμιλευτεί στον πάγο. Υπάρχει κι άλλων που λαξεύτηκε στους πιο γεροδεμένους βράχους για τις επόμενες γενιές. Δυο από αυτούς τους άλλους είναι ο Satyr και ο Frost και το Nemesis Divina είναι η ιστορία τους...
2020: For A Few Albums More – Part IV
Vanden Plas – The Ghost Xperiment – Illumination Αρκετά safe μουσικά δίσκος, με την έννοια ότι ακολουθεί το ύφος και την πορεία που έχει χαράξει το συγκρότημα εδώ και 35 χρόνια. Από την άλλη βέβαια, είναι πολύ προσεγμένος και καλοδουλεμένος. Οι συνθέσεις είναι μελωδικές και λυρικές, σου δίνουν όμως και πραγματάκια σε τεχνικό επίπεδο. Οι...
2020: For A Few Albums More – Part III
Nader Sadek – The Serapeum EP Ένα τραγούδι, μια παραλλαγή του και μία live εκτέλεση του. Και ανάμεσά τους ένα, ας πούμε, ιντερλούδιο για να ξεχωρίσουμε την original σύνθεση από την παραλλαγή. Πρώτον, αυτό δεν είναι EP. Είναι απλά ένα λίγο πιο πλούσιο single. Δεύτερον, ωραίο τραγούδι, ωραία και η παραλλαγή, αλλά σαν δείγμα είναι...
Killer behind you, his blood lust defies all his needs
Το Killers των Iron Maiden θα μπορούσες να το αποκαλέσεις δολοφονικό, όπως λόγου χάρη το ένστικτο της μασκότ τους, τον Eddie, που κραδαίνει το ματωμένο τσεκούρι στο εξώφυλλο. Δεν είναι οι killer συνθέσεις, περήφανα σημάδια της ακμάζουσας πορείας του κύριου συνθέτη Steve Harris. Είναι οι μείζονες αποφάσεις που κλήθηκε να πάρει ο ιδρυτής της Σιδηράς...
2020: For A Few Albums More – Part II
Napalm Death – Throes Of Joy In The Jaws Of Defeatism Με το grindcore δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις. Όμως το στυλ των Napalm Death μου αρέσει. Κι αυτό γιατί δεν παίζουν αυτό το αρχετυπικό grindcore με τις υπερηχητικές συνθέσεις του ενός λεπτού, τίγκα στο blastbeat χωρίς να βγαίνει νόημα. Σε αυτό το δίσκο...
Ακούγοντας δίσκους τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο (2021)
Το 2021 έχει μπει ακριβώς όπως βγήκε το 2020. Σκληρό lockdown, ξεκάθαρα αναποτελεσματικό και ακατανόητο πλέον, με ένα σωρό ακόμα σοβαρά θέματα να “σκάνε” καθημερινά δημιουργώντας την αίσθηση ότι παίζουμε σε ταινία, με έναν χιονιά που ήρθε και πέρασε αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μην περιμένουμε...
2020: For A Few Albums More – Part I
Fates Warning – Long Day Good Night Σε γενικές γραμμές, ο δίσκος δεν είναι καθόλου άσχημος. Στην πλειοψηφία τους οι συνθέσεις είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Όμορφες μελωδίες, καλή ισορροπία μεταξύ απλότητας και πολυπλοκότητας, συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα και εξαιρετικές ερμηνείες από τον Alder. Από την άλλη όμως, δεν υπάρχει αυτό το “κάτι παραπάνω” που θα σου μείνει...
A Social Grace
«Η μουσική είναι χιλιόμετρα, μην ακούς αυτούς που βάζουν κουκκίδες στο χάρτη» έχει πει με ευλαβική ορθότητα ο Ψαραντώνης και ποιοί είμαστε εμείς που θα αμφισβητήσουμε τα λόγια της σοφής μορφής από τα βουνά της Κρήτης. Αυτές οι κουκίδες εξαφανίζονται από τους χάρτες του συλλογισμού και των σκέψεών σου, όταν πατάς play και ακούς το...
The Marriage Of Heaven And Hell – Part II
«Ο γάμος είναι η μόνη περιπέτεια ανοιχτή και στους δειλούς» έχει αναφωνήσει ορθώς ο Voltaire. Πολλοί είναι αυτοί που δείλιασαν να δώσουν μια ευκαιρία στο πρώτο μέρος του The Marriage of Heaven & Hell των Virgin Steele στα μέσα των ‘90s. Δύσκολα όμως αντιστάθηκαν στο δεύτερο κεφάλαιο που τους επιφύλασσε η αμερικάνικη μπάντα με μπροστάρη...
This. Is. The. Painkiller.
Βάζω στοίχημα τα προικιά μου πως τη χρονιά του ’88 οι Judas Priest έπαιρναν με χούφτες τα painkillers (παυσίπονα). Ο πονοκέφαλος όφειλε να είναι τεράστιος μετά την κυκλοφορία του Ram It Down, που τους βρήκε να προβληματίζονται έντονα μπροστά σε ένα μονοπάτι οδυνηρής ενδοσκόπησης. Στα μισά της δεκαετίας του ’80 οι Priest αρχίζουν να πατάνε...
Ακούγοντας δίσκους το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο (2020)
Οι δύο τελευταίοι μήνες του έτους ήταν αρκετά “περίεργοι”. Η επιβολή του σκληρού lockdown, σε συνδυασμό με την μόνιμη τηλεργασία για εμένα σε μία περίοδο που οι ηλεκτρονικές αγορές αυξάνονταν έτσι κι αλλιώς (η δουλειά μου έχει να κάνει με αυτό) δεν άφησαν πολλά περιθώρια για πολλούς δίσκους. Για αυτό το λόγο και δεν βγήκε...
Seasons In The Abyss
Ο Nietzsche έχει πει πως αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα. Στην πορεία αποδείχθηκε πως εκεί έξω υπάρχει και κάτι χειρότερο από την άβυσσο. Υπάρχει ο απαιτητικός οπαδός του thrash. Βρες το κουράγιο να τον κοιτάξεις στα μάτια και να τον αντιμετωπίσεις, ιδιαίτερα αν είσαι μέλος...
Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)
Υπήρξαν καιροί όπου ο Marilyn Manson αποτελούσε την αρχή και το τέλος σε μια κουβέντα. Δεν ήταν απλώς μέρος της συζήτησης αλλά ήταν το ίδιο το αντικείμενο συζήτησης. Είναι λίγο θολό το πόσο κράτησε αυτό, δηλαδή το να αναφέρεται το κάθε μέσο πληροφόρησης στο πρόσωπό του ή το να συγκεντρώνονται διάφοροι εξαγριωμένοι διαδηλωτές ποικίλων θρησκευτικών...
No More End Of Year Lists
Αν ψάξετε στα παλιότερα posts αυτού του site, θα δείτε ότι σχεδόν κάθε χρόνο έβγαζα μία λίστα με τους υποκειμενικά καλύτερους δίσκους του προηγούμενου έτους. Αυτούς που μου άρεσαν περισσότερο δηλαδή. Αυτή είναι μία διαδικασία που δεν γίνεται εύκολα, δεν γίνεται γρήγορα και δεν γίνεται στο τέλος του χρόνου. Κανονικά, θα έπρεπε να είναι μία...
Dead heart, in a dead world
Ήταν πασιφανές πως η πλεύση στα σκοτεινά νερά του Dreaming Neon Black επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον τραγουδιστή των Nevermore, Warrel Dane που επιμελήθηκε τους στίχους και το concept αυτού του ζοφερά θαμπού ονείρου. Ταυτόχρονα όμως τον ενέπνευσε να συνεχίσει και να δει που θα τον βγάλει. Το πετυχημένο Dreaming Neon Black άνοιξε την όρεξη...